Grupa IV Mrówki

Zamierzenia wychowawczo-dydaktyczne -wrzesień

Kręgi tematyczne realizowane we wrześniu:

1. Ja i ty to my
2. Spotkanie z latawcem
3. Pożegnanie lata
4. Tajemnice Ziemi

• doskonalenie sprawności ruchowej w czasie zabaw ruchowych, muzyczno-ruchowych oraz ćwiczeń gimnastycznych;
• zachęcanie do rozpoznawania i nazywania przeżywanych emocji;
• kształtowanie empatii i życzliwego nastawienia do siebie i innych;
• wdrażanie do dbałości o bezpieczeństwo swoje i innych;
• dostrzeganie emocjonalnej wartości otoczenia przyrodniczego;
• ćwiczenie umiejętności klasyfikowania przedmiotów wg wskazanego kryterium, tworzenie zbiorów;
• układanie jesiennych kompozycji; mandali;
• nauka wyrażania swoich emocji w ekspresji plastycznej;
• wdrażanie do samodzielności w eksperymentowaniu i eksplorowaniu otaczającego świata;
• zachęcanie do podejmowania działań konstrukcyjnych;
• utrwalenie umiejętności identyfikacji zapisu cyfry 1;
• zapoznanie w sytuacjach zabawowych z pojęciami dotyczącymi upływu czasu;
• poznanie zjawisk przyrodniczych charakterystycznych dla wczesnej jesieni;
• rozwijanie twórczego myślenia poprzez zabawy twórcze, językowe i logiczne;
• kształtowanie zdrowych nawyków higienicznych i żywieniowych;
• integrowanie grupy poprzez stwarzanie warunków do podejmowania wspólnych zabaw
  i działań;
• rozwijanie zainteresowania literą „o” i „O”.

 

Piosenka

„Na wakacjach było miło”

Autor: A. Skorupka, D. Gellner

1. Na wakacjach było miło, było miło.

Słońce w plecy nam świeciło, nam świeciło!

Wielkie morze jak umiało, jak umiało,

Za uszami nam szumiało, nam szumiało!

 

Ref. Na wakacjach było miło,

Ale lato się skończyło, ale lato się skończyło!

 

2.Na wakacjach było miło, było miło.

Gdy po górach się łaziło, oj, łaziło!

A te góry jak umiały, jak umiały,

Wciąż nam widok zasłaniały, zasłaniały!

 

Ref. Na wakacjach…

 

3.Na wakacjach było miło, było miło,

Gdy w jeziorze jedną nogę się umyło,

Gdy się wpadło nosem prosto do mrowiska

I się mrówki zobaczyło całkiem z bliska.

 

Ref. Na wakacjach…

Wiersz

“Latawiec”

Autor: Cz. Janczarski

Wznosi się latawiec

nad polem, nad drogą.

Wije się, szeleści

papierowy ogon.

Wyżej, jeszcze wyżej!

Już jest nad topolą.

To już nie latawiec,

a prawie samolot.

Ach, gdybym miał w ręku

trochę dłuższy sznurek,

pewnie mój latawiec

wzbiłby się pod chmurę!

Może by ogonem

o księżyc zahaczył,

gwiazdom w srebrne oczy

może by popatrzył?

Leci mój latawiec

w błękitnej przestrzeni

jak kosmiczny pojazd,

co wystrzelił z ziemi.